Asli prensip konusunun anlaşılmasında bir takım bilgiler kolaylık sağlayacaktır. Mesela bunlar, yüksek vazife planlarından insanlığa bilgiler verilirken bu bilgilerin nasıl alındığıyla ilgili konulardır. Kaynağından çıkan yüksek bir tesirin nasıl azaltıldığı, bir insanın manyetik alanıyla uyumlu hale nasıl getirilip bağlandığı, sonra o insanın şuur dışında bulunan malzemeler kullanılarak o insanın lisanıyla nasıl ifadelere dönüştüğünü bilmek gerekir.
Aynı tesirin yabancı bir insanda, o insanın kendi lisanıyla o tesirin aynı manaları taşıyan ifadelere dönüşmesi, kullanılan kelimelerin veya ifadelerin sadece dünyaya ait kelimeler veya ifadeler olduğu rahatlıkla anlaşılır.
Asli prensip hakkında yukarıdan verilen bilgilerin dışında bir şey söylenemez. Verilen bu bilgiler de asli prensibi tarif eden bilgiler değil, onun ruhlara ve kainata yönelen veya yansıyan kudretini ifade eden bilgilerdir. Biraz düşünecek olursanız, asli prensibi tarif eden bilgi olmayınca kudretinden de bahsedilemez. Kainat üstü durumlar hakkında konuşurken hatta düşünürken dahi sınırları bilmek gerekir, fakat bu büyük gerçeğin kudretinin bir şekilde de ifade edilmesi gerekir. İşte bunun için kullanılmış olan kelimeler, şekiller, isimler, ifadeler, hepsi mecburen sembolik olmuştur ve olacaktır.
Söylendiği gibi, Asli prensibin ruhlara ve kainatlara yönelik olan tarafı, bu, kudret olarak ifade edilmiştir. Bu kelimeleri yavaş okumak gerekiyor, ruhların ve kainatların üzerinde her ikisine de hakim, burada biraz duralım.. Ruhların mahiyeti zaten bilinmiyor, ve sonsuz kainatlar var. Bu kainatın sadece bir aleminin maddi büyüklüğünü tahmin edebilmek için küçük bir araştırma yapmak yeterlidir.
Ruhların bu kainata ait olan ihtiyaçlarını bu kainatın asli maddesine yansıtıyor. Mahiyeti bilinmeyen ruhların ihtiyaçlarından da bahsedilemez çünkü ruhlar da kainatlar üstünde bulunuyor. Dolayısıyla ruhların ihtiyaçları da bir sembol olacaktır.
Sonra kainatlar.. bizim kainatımızın aslının amorf ve pasif bir madde olduğu söylenmişti, bu da incelenecek bir şey değil. Onun için, varlığı teorik olarak kabul edilen sonsuz imkanlara sahip bir cevher, bir kıymet, bir madde, olarak ifade edilmiştir.
Asli prensibin kudreti, ruhların ihtiyaçlarını bu maddelerin, yani asli maddenin sonsuz imkanlarıyla karşılaştırıyor. Onun bu kudretinde maddenin sonsuz imkanları da bulunuyor. Yani asli prensibin kudreti ruhların ihtiyaçlarına da uzanıyor amorf maddeye de uzanıyor, ve her ikisine de hakim olmuş durumda.
Maddenin sonsuz imkanlarıyla ruhların bu kainata ait olan ihtiyaçlarının karşılaştırılması sonucunda, ki bu asli prensibin kainat içine dağılan tesirleriyle sağlanıyor, ruhların bu ihtiyaçları karşılanıyor. Ve, kainatla bir bütün, bir vahdet durumu meydana gelince ruhlar bu kainatla ilgili tekamülünü tamamlamış oluyor. Ruh tekamülünü tamamlayınca yüksek benlik dediğimiz varlığını bırakarak bu kainattan ayrılıyor ve daha kapsamlı bir kainata geçiyor.
Bu kainattan elde edilen sonuç, mahiyeti bilinmeyen ruhta kalıyor. Olay, asli prensiple ruhlar arasında cereyan eden bir olay oluyor, ve bu büyük kainat bu olayın gerçekleşmesi için sadece kullanılmış bir araçtan ibaret kalıyor. Bu bilgilerden, asli prensip karşısında ruhların ne kadar kıymetli olduğu rahatlıkla anlaşılır.
Ruhun ihtiyaçları bitmeyecek, kainatların da sonu gelmeyecek, acaba ruh bir gün gelecek asli prensip gibi mi olacak? diye düşünürseniz, o gün hiçbir zaman gelmeyecektir. Çünkü, ruhun tekamül ihtiyacı olarak ifade edilen sonsuz kapasitenin ve kainatların sonsuzluğu bunu imkansız yapmaktadır.
Şu anda insan, kainatta bir ruhu temsil edenin temsil ettiği bir pozisyondadır. İnsan kainatla bir olmanın ne kadar uzağındadır! Bu uzaklığı hayal edebilirseniz eğer, asli prensibi sadece anabilirsiniz. Onun hakkında bir şey söyleyemezsiniz.
Fakat, yol ne kadar uzak görünürse görünsün her şeyin onun hakimiyeti altında olduğu bilgisiyle onu anmak, o hissedilen sonsuz uzaklık kadar sıcaklık ve huzur verecektir.
Bu bilgilerin vereceği sezgilerden sonra onun kudreti hakkında söylenecek her şeyin bir sembolden ibaret kalacağı anlaşılmış olur.