Kader konusu, bilinen anlamının dışında çok derin anlamlar taşıdığı için oldukça derin bir konu olmaktadır. Bu konu, zaman ve mekanla doğrudan doğruya bağlantılı olduğu için, bu konunun anlaşılması da, daha önce zaman ve mekan hakkında verilen bilgilerin yeteri kadar anlaşılmış ve öğrenilmiş olmasına bağlıdır. Ancak daha sonra, yani kaderin gerçek manası anlaşıldıktan sonra, zaman ve mekan hakkında verilen tüm bilgilerin, bu kader konusunun anlaşılmasına yönelik bir hazırlık niteliği taşıdığı ortaya çıkacaktır. Kader bilgisinin vereceği sezgi yüksek bir sezgidir. Bu konuyu uzun uzun ve ayrıntılarına girmeden olabildiğince basitçe izah etmeye çalışalım.
Kader, kainatın idare mekanizmasında temel fonksiyonlar gören ve ilahi olan asli prensibe ait yüksek bir prensiptir. Tüm yüksek prensipler, asli prensibin kudretleri olmakta ve asli prensip de bu kudretleriyle kainatlara hakim olmaktadır. Asli prensibe ait bu kudretler kainata geldiği zaman, kainat içerisinde asli tesirler olarak ortaya çıkmakta ve fonksiyonlarını mekanizmalarla yerine getirmektedir. Asli prensibe ait bu kudretlerin asli tesirlere dönüşmeden evvel kainat dışındaki durumları hakkında bir fikir yürütmek imkansızdır. Çünkü ortaya konacak tüm fikirler de bu tesirler altında kalmaktadır. Kısaca, tesirlerin malzeme olarak esası, prensip olmakta ve bu prensiplerin kaynağı da ruhların ve kainatların üzerinde bulunan ve ilahi olan asli prensibe dayanmaktadır.
Asli prensibe ait yüksek kader prensibi bir prensip olarak üniteye gelir. Ve, üniteden kader tesirlerine dönüşmüş olarak çıkar. Farklı zaman ve mekanlara sahip sonsuz sayıda alem bulunmaktadır. Bu kader tesirleri, alemlere ait kader mekanizmalarını çalıştırırlar. Alemlerin kader mekanizmaları, o alemler için gerekli olan kader olaylarını, yani varlıkların ihtiyaçlarına göre o alemlerin maddi durumlarını meydana getirir ve düzenler. Bu konuyu biraz açalım.
Asli prensibe ait olan prensipler kainata geldiği zaman doğrudan üniteye gelirler. Ünite, bu kainattaki vazifelerini tamamlayan çok yüksek varlıklardan oluşmuş çok geniş bir idrak birliğidir. Bu idrak birliği, kainatı tamamen sarmış ve her bir zerresine hakim olmuştur. Üniteye bağlı organizasyonlar, planlar, ve sonsuz sayılarda vazifeli varlıklar bulunmaktadır. Bir insanın ünitenin bu durumunu idrak etmesi de imkansızdır. Asli prensipten çıkıp üniteye gelen prensipler üniteden tesirler olarak çıkmakta ve ayarlanmış olarak bütün kainata dağılmaktadır. Tesirleri ayarlayan düzenleyen ve yerli yerinde dağıtanlar üniteye bağlı yüksek vazife organizasyonlarıdır. Bu yüksek vazife organizasyonlarında bulunan varlıklar kainatta yapacakları işlere göre kadrolara ayrılmıştır. Verilen bilgilere göre kainat idare mekanizmasında vazife gören üç ana kadro bulunmaktadır. Ve, bu kadrolar birbirleri arasında koordinasyonu sağlayarak vazifelerini yerine getirmektedirler. Bunlar, asli prensip, kader mekanizmaları, ve asli zaman kadroları olarak belirtilmiştir. Sonuç olarak, buradaki tüm vazifeli varlıklar ve bağlı oldukları organizasyonları birbiriyle ortak çalışarak kainat idare mekanizmasında yer alırlar.
Şimdi, kaderin ne manaya geldiğini anlayabilmek için zaman ve mekan konularının çok iyi anlaşılmış olması gerekiyordu. Daha önce verilen bilgilerde zaman ve mekan konusu örneklerle izah edilmişti. Fakat, bu zaman ve mekan konusu hakkında verilen bilgiler ancak imajinasyonla sezilebilmektedir, o konulara tekrar yüzeysel olarak dönelim.
Şimdi, alemler maddedir ve o maddelere bağlı kendi zamanları vardır. Bir alem için izah edilen zaman ve mekan şartları diğer alemler için de geçerlidir. Fakat, diğer alemlerin maddelerinin titreşimlerinin farklı oluşları doğal olarak o alemlerin zamanlarının da farklı olmasını gerektirir. Böyle birbirinden ayrı ve farklı zaman ve mekanlara sahip bir sürü alem bulunmaktadır. Şimdi, kainat bir bütündür, zamanı da asli zamandır. Kainat bütünlüğünün meydana gelebilmesi için zaman ve mekanları birbirinden ayrı olan tüm bu alemlerin asli zamana bağlanmış olması gerekir, yoksa ayrılık bu birliği meydana getirmez.
Yani alemler bir ortamdır ve maddedir, madde unsurları bir zaman hareketine bağlanınca mekan oluşturmaktadır. Halbuki alemlerin zaman ve mekanları ayrı ayrı görünmektedir, ve bunlar tek bir mekanmış gibi birbirine bağlı olması gerekir. Burada bir alem için izah edilen zaman mekan şartları tüm alemlere uyarlanınca şartlardan birisinin uymadığı ortaya çıkar. Onun için, bir alemin mekanını oluşturmak ve ona bağlı zamanı meydana getirmek için o madde ortamını zamana bağlayan şey kader prensibi olmaktadır.
Kader prensibi, üniteden kader tesirleri olarak çıkınca bu tesirler, fonksiyonunu yerine getirebilmek için asli tesirlerle ve asli zaman ile birlikte kader mekanizması halinde çalışmakta ve alemlerin mekanlarını meydana getirmektedir. Bu durumda alemlerin tüm mekanları, kader prensibinin alemlerdeki bir durumu ve sonucu olarak ortaya çıkmaktadır. Diğer ifadeyle kader, alemlerdeki zamanı madde ortamlarına bağlamakta ve o alemlere ait zaman ve mekan şekillerini meydana getirmektedir.
Sonuç olarak, tüm alemler asli zamana bağlanarak kainat bir yerini bulmuş ve bir akış içerisinde ruhların hizmetine sunulmuş olur. Fakat işte bu akışta, alemlerin maddelerine ait idraklerde o alemlere ait geçmiş, şimdi, gelecek, zaman kavramları ortaya çıkmaktadır ki, bu zaman kavramları da sadece o aleme ait bir zaman kavramı olup diğer alemlerin zaman kavramları o idrak sahibinin dışında kalmaktadır.
Yalnız, sebep-sonuç yasalarıyla birlikte, tüm alemlerde işleyen sonsuz kader mekanizmaları, sonsuz zaman sistemleri, süptil bir madde ortamı olan imajinasyonla birbirine bağlanmaktadır. Elbet imajinasyon, alemleri birbirine bağlayarak kainat bütünlüğünü meydana getirirken kendisi de bu bütünlüğün içinde kalmaktadır.
Şimdi, alemlerin zaman ve mekanları farklı olduğu için onları meydana getirmiş olan kaderin durumu da her alemde farklı görünecektir. Bizim alemimiz hidrojen alemidir. Bu verilen bilgilere göre kaderin bizim alemimizdeki durumuna bakacak olursak, hidrojen alemini kader prensibine bağlı kader mekanizmaları meydana getirmiş ve kendi maddelerinin zamanıyla birlikte asli zamana bağlamış olur.
Yani, bu alemin maddelerinden yapılmış olan insan idraki ve ona bağlı olan zamanıyla birlikte, bu alemde var olan her şey kader prensibine bağlı kader mekanizmasının meydana getirmiş olduğu bir mekan olmaktadır. Bu durumda dünyada meydana gelen tüm olaylar dahil, bir insanın duyguları, düşünceleri, fikirleri, her şeyi, kendi bedeni de dahil, bu aleme ait mekanın birer ayrıntıları olarak ortaya çıkmaktadır.
Kainatta, zaman prensibinin durumu olan asli zamanı kullanarak ruhların tekamüllerini hakkıyla tamamlamalarını sağlayan kader prensibinin, şimdiye kadar bilinen anlamının çok derinlerinde, ilahi olan asli prensibin ilahi olan yüksek kader prensibi bulunmaktadır.