Bunun cevabı aynı zamanda özvarlığın kendi zamanından uzaklaşıp dünya zamanına nasıl dahil olduğunu da açıklar. Bu konuyu kısaca gözden geçirelim. Özvarlık şuurlu bir varlıktır. Maddi özelliğinden dolayı kürevi zaman dediğimiz bir zamana bağlıdır. Dolayısıyla ne dünya maddelerine ne de bu maddelerin bağlı olduğu dünya zamanına doğrudan doğruya bir bağlantısı olamaz. Bir insanın özvarlığı sevgi planına veya vazife planına geçmemişse, yani insanlık alemini bitirmemişse, beyin hücresi varlıklarını ilk defa toplayıp ilk insan bedenini kurduğu andan itibaren insanlık alemini bitirene kadar o topladığı beyin hücresi varlıklarını bir daha bırakmaz.
O ilk gününden insanlık aleminin son gününe kadar binlerce beyin hücresi varlıklarını hakimiyeti altında tutar, ve her insan bedeni kuracağında da ayni hücre varlıklarını kullanır.
Bitkiler alemine nasıl bitkiler alemi diyorsak, hayvanlar alemine nasıl hayvanlar alemi diyorsak, insanlık alemi de onlar gibi bir alemdir. Sadece bu maddeler aleminin, yani ilk hidrojen aleminin en gelişmiş ve en son gelişim süreci içinde yer alır.
Özvarlıkların beyin hücresi varlıklarına hakim olma şekline gelince, obsesyon olaylarının mekanizmasını kavradıysanız, yabancı bir varlığın bir insanın özvarlığının yerine nasıl geçtiğini ve kendi arzu ve isteklerini insan bedeninde nasıl meydana getirdiğini hatırlarsınız. Özvarlık da beyin hücresi varlıklarını insandaki obsesyon gibi fakat ayrı ayrı değil, binlerce varlığın tümünü birden obsede etmiş gibi hakimiyeti altına almıştır. Bu hal özvarlığın da, beyin hücresi varlıklarının da işine yarar, çünkü özvarlığın gelişimiyle birlikte ona paralel olarak beyin hücresi varlıkları da kendi çaplarında otomatik olarak gelişir.
Bir insanın özvarlığı dünyada bir beden kuracağı zaman beyin hücresi varlıklarını enkarne olmalar için, yani dünyaya doğmaları için yönlendirir. Bu varlıkların her biri kendileri için birer beden kurarlar. Kurdukları bedenler de insan beyninin küçük bir bölgesindeki beyin hücreleridir. Bu hücreler yaptıkları işlerle ve görüntüleriyle sıra dışı hücrelerdir. Özvarlık şuurludur. Hücre varlıkları kendilerine birer hücre kurarak bir beyin oluşturdukları zaman, onlara hakim olan özvarlığın şuuru da hücre varlıklarının enkarne olduğu yere odaklanır, yani beyindeki o hücre topluluğu şuurun merkezi haline gelir. O hücrelerin manyetik alanlarının yansıyan kısımları da insandaki şuur olur. Beden yönetimiyle ilgili herşey şuur merkezine bağlıdır.
Özvarlık, hücre varlıkları beden kurarken faaliyetlerinin artışına göre onların üzerindeki hakimiyetini de derece derece artırır, fakat beyinde meydana gelen şuur merkezinin gerisinde bir kısmı kalır. Özvarlığın geride kalan bu tarafına şuurdan uzak kaldığı için şuurötesi denmiştir. Ve onun da ne olduğunu ne iş yaptığını insanlara izah edebilmek için sembolik olarak ikiye ayrılmış, ve birine şuuraltı diğerine de şuurüstü denmiştir. Şuur üstü, ruhun bu varlığa hakim olduğu yerdir ve özvarlığın bulunduğu aleme açık bir kapıdır. Şuuraltı da, özvarlığın maddeler aleminde yaptığı tecrübeleri kendi formatında biriktirdiği kapalı yerdir, ki bu biriken tecrübelere de özbilgi denmiştir.
Beyin hücrelerinin beden kurmasıyla birlikte dünyaya bağlanmaları, onlara hakim olan varlığın da kendi zamanından uzaklaşarak dünya maddelerine ve dünya zamanına dolaylı yoldan katılması demektir.
Özvarlıklar vazifeli varlıklardan yardım almadan beden kuramayacaklarını, ve her bir faaliyetini ve ona yardım eden vazifeli varlıklar da dahil, çok daha yüksek varlıkların kontrolü altında olduklarını unutmamak gerekir.