Tekamül düzeyleri insanlık safhasının altında olan varlıklar, kendi safhalarını tamamlayıp üst bir safha için hazır olunca yeni bir dünya devresinin başında eski dünyadan sağ kalan bir kısım insan topluluğu aracılığı ile dünyaya gelebilmektedirler.  
          Dünyanın büyük değişimi ve bir kısım insanın özellikle sağ olarak bırakılması onlara bu büyük fırsatı vermekte ve yaşayabilecekleri ilkel bir ortamı yaratmaktadır. Fakat yeni dünyada sağ kalan insanlar akli dengelerini kaybettikleri için içgüdüleriyle yaşamaya başlamakta ve bir korku içerisinde bulunmaktadırlar. Dünyaya yeni gelen varlıklar ise korku içerisinde bulunan bu beden materyallerini kullanarak yeni bir beden sahibi olabilmektedirler.

          Bu ilk insanların içgüdülerine korku hakim olduğu için sadece ölümden değil her şeyden korkmaktadırlar. Ve içlerinde taşıdıkları bu sürekli korkuyla çok uzun bir tekamül sürecine başlamaktadırlar, ve bu süreç de yaklaşık yetmiş bin yıl sürmektedir.
          Bu yeni insanların şuur ve iç güdülerinin yani idraklerinin gelişmişlik düzeyleri insanlık safhasının en geri tekamül düzeyidir, daha doğrusu insanlık safhasının ilk adımına uygun gelen bir tekamül düzeyidir.
          İnsanlık safhasına dünyanın aynı devresinde katılan ve aynı tekamül düzeyine sahip varlıklar gösterdikleri çaba ve gayretlerinin sonucunda kendilerini bireysel olarak geliştirmekte ve bu safhanın sonlarına doğru da farklı tekamül düzeylerine sahip olmaktadırlar. Farklı tekamül düzeylerine sahip olunca içgüdüsel bir korku olan ölüm korkusunun ağırlığı da her varlığın tekamül düzeyine göre değişmektedir.
          Yani dünyanın ilk zamanlarında nüfusları kısa sürede artan ilk insanlar ortaya yeni çıkan kıtalar üzerinde yayılmakta ve birbirlerinden farklı tekamül düzeylerine sahip küçük toplulukları meydana getirmektedirler. Bu insanlar zaman içinde kendilerinin kim oldukları, dünyaya nasıl geldikleri, veya çevrelerinde bulunan her şeyi sorgulamaya başlamaktadırlar.
          Dolayısıyla kendileri ve çevreleri hakkında bilgileri arttıkça ve idrakleri geliştikçe kendilerini saran sürekli korkularından da kurtulmaya başlamaktadırlar. Fakat varlıkların tekamül düzeyleri on binlerce yıl içinde bir çok bedenlenmeler sonucu yavaş yavaş yükseldiği için korkularından da yavaş yavaş kurtulabilmektedirler.
          Tekamül düzeyleri biraz yükselmiş olan varlıkların ölüm korkularıyla daha ilk safhanın sürekli korkularından yeni yeni kurtulmaya başlamış varlıkların ölüm korkuları birbirlerinden ayrılmaktadır. Tekamül düzeyleri insanlık safhasının sonlarına yaklaşmış ve yükselmiş varlıkların ölüm korkuları da tekamül düzeyleri ortaları geçmiş varlıkların ölüm korkularından ayrılmaktadır.
          Varlıkların tekamül düzeyleri insanlık safhasının sonlarına yaklaşırken yükselmektedir. Bu tekamül düzeyleri yükselmiş olan varlıklar da bedenlerinin çok kıymetli bir araç olduğunu bilmektedirler ve haklı olarak korumak ve sonuna kadar kullanmak istemektedirler.
          Fakat tekamül düzeyleri biraz yükselmiş olan varlıklar sahip olduklarını kaybetmekten korkarlarken, tekamül düzeyleri insanlık safhasının sonlarına yaklaşmış ve yükselmiş varlıklar artık sahip olduklarını kaybetmekten değil dünyada yapmaları gereken işlerin tamamlanıp tamamlanmamasından endişe duymaya başlamaktadırlar.
          Yani bilgi arttıkça idrak genişledikçe tekamül düzeyi yükseldikçe ölüm korkusu ezici ağırlığını kaybetmekte ve hafiflemeye başlamaktadır. Fakat, varlıkların insanlık safhasına ait tekamülleri hangi düzeyde olursa olsun bu safhada bulunduğu ve bedeni olduğu sürece onu kaybetme korkusu da daima var olacaktır.
          Dünyanın bu günkü varlıklarının geneli orta ve daha yüksek tekamül düzeyleri arasında kalan düzeylere sahiptirler ve bu tekamül düzeyleri de her geçen gün hızla yükselmektedir.