Spatyomun, varlığın bedenini terk ettikten sonra gittiği bir yer veya mekan olmadığı, özellikle yapayalnız bırakıldığı bir hal ve durum olduğu artık bilinmektedir.

         Spatyom hayatı hakkında verilen son bilgiler bir senteze tabi tutuldukları takdirde dünyada kazanılan kıyas bilgilerinin hiç bir parçasının gizli veya saklı kalmadığı anlaşılacaktır. Dünyada yaşarken unutulup giden fakat beden terk edildikten sonra tekrar hatırlanan yaşanmış dünya olaylarının sonuçlarının nasıl gizli veya saklı kalamayacağını verilen son bilgilere göre kısaca ve basitçe izah etmeye çalışalım.

         Dünyada bedeni olan her varlık hem dünyadan, hem üst alemlerden, hem de kendi ruhundan tesirler almaktadır. Bir varlık dünyada bedenini terk ettikten sonra ruhundan gelen tesirler ve bazı özel durumları hariç, dışarıdan gelen bütün tesirler vazifeli varlıklar tarafından kesilmektedir. Varlığa artık ne bu alemden ne de diğer alemlerden belli bir zamana kadar hiçbir tesir gelmemektedir. Dolayısıyla varlık bu halde iken tek başına kalmakta ve çok derin bir yalnızlık duygusu içerisine girmektedir.

         Dışarıdan hiçbir tesir gelmeyince varlık mecburen dünyada yaşamış olduğu hayatın hatıraları içinde tekrar yaşamaya başlamaktadır. Bu durum dünyaya tekamül ihtiyacıyla doğmuş bütün varlıklar için geçerlidir. Burada, spatyomda, varlığın kendi başına ve yapa yalnız bırakılmasının sebebi, dünyada kazandığı son realitesini vicdan mekanizmasıyla öz bilgiye dönüştürüp kendisine mal edebilmesi içindir.

         Yoksa spatyom hayatı dünyada kötülük yapanların hapsedilip cezalandırıldığı bir yer veya mekan değildir. İyilik yapanlar da spatyomda tek başına bırakılmakta ve onlar da vicdan mekanizmasıyla yüksek realitelerini öz bilgiye dönüştürmektedirler.

         Dünya bilgileri şuur dışında toplanırken varlığın beyine ait şuur ve idraki kullanılmaktadır. İnsandaki şuurun esasında varlığa ait bir şuur olduğunu ve irade hürriyeti tanındığını daha evvel hatırlatmıştık. Varlık bedenini terk edince yani beyin hücrelerinin varlıkları bedenleri olan beyin hücrelerini terk edince insana ait şuur ve idrakin fonksiyonu da ortadan kalkmaktadır. Ve, varlık daha sonra şuur dışındaki dünya bilgilerini şuur altındaki öz bilgilerle karşılaştırmaktadır.

         Fakat, varlık şuur dışındaki dünya bilgilerini şuur altındaki öz bilgilerle karşılaştırırken dünyadaki şuur ve idrakini değil kendi şuur ve idrakini kullanmaktadır. Onun için dünyada bir öz varlığı temsil eden bir insanın, bedenini terk ettikten sonra spatyomda kendi varlığından veya vazifeli varlıklardan habersiz her hangi bir şeyi saklaması veya gizlemesi gibi bir durum söz konusu olamaz.

         İnsan ve varlık hakkındaki bilgiler arttıkça bu durumun, varlığın bizzat kendi kendisinden bir şey saklaması veya gizlemesi demek olduğu ve bunun da mümkün olmadığı anlaşılacaktır.