Dünyaya verilen son bilgilere göre, ruhların tekamül ihtiyaçlarının sonsuz ve insanlar için de idrak dışı olduğu söylenmiştir. Bu sonsuz tekamül ihtiyaçları da birbirinden farklı sonsuz kainatlarla karşılanmaktadır. Bu bilgilerden, ruhların her kainat için ayrı bir tekamül ihtiyacı olduğunu ortaya çıkarmak mümkündür.
Yani bu kainatta tamamlanması gereken bir tekamül ihtiyacı daha üst veya daha alt bir kainatta tamamlanmamaktadır. Bu durumda, bizim kainatımıza yansıtılan ruhların tekamül ihtiyaçlarının da birbirine benzer olması gerekir.
Zaten, ruhlara ait verilen bilgilerde de bu durum desteklenmektedir. Atom hareketlerinin bir plan ve program dahilince oluşu ve ruhların aynı kabiliyetlerini uyandırıp hazırlaması ve bu aynı kabiliyetlerin varlıklara yansıması bu kainata ait tekamül ihtiyaçlarının benzerliğini ortaya koymaktadır.
Yani bu kainattaki herhangi bir varlıkta, bir ruha ait bir içgüdü ortaya çıkarken, diğer bir varlıkta başka bir ruha ait daha başka bir kabiliyet ortaya çıkmamaktadır. Bütün varlıklarda ilk defa ortaya çıkan ruhlara ait kabiliyetler ve dereceleri de aynı olmaktadır. Fakat, ilk başta eşit olan bu dereceler ruhların gayretlerine göre ileride değişebilmektedir.
Fakat, kainatlar üzerinde bulunan ruhlar ve bu ruhların tekamül ihtiyaçlarının ardı arkası kesilmemektedir. Sonsuz ruhlara ait bu sonsuz tekamül ihtiyaçlarının karşılanması bir akış halinde gerçekleşmektedir. Yani, kainata yeni gelen ruhlar yeni varlıklarına kavuşurken, daha evvel gelip kavuşanlar da devresine göre bir yol kat etmiş olmaktadırlar.
Hatta, verilen bilgilerden, çok uzun zamanlar alan basit maddeler safhasını, yine uzun zamanlar alan bitkiler safhasını, onu takip eden hayvanlık safhasını, yaklaşık yetmiş bin yıl süren insanlık safhasını, sonsuzluk kadar uzun süren vazife safhalarını da kat edip üniteye ulaşan ve bu kainata ait tekamül ihtiyacını tamamlayarak daha yüksek kainatlara geçen ruhların bulunduğu da ortaya çıkmaktadır.
Ruhların bu kainata giriş kapısı, bu kainata ait amorf maddeler topluluğu olmakta, çıkış kapısı da yine bu kainata ait ve tekamül ihtiyaçlarının tamamlandığı yer olan ünite olmaktadır. Ruhların kendi yerlerinden kalkıp kainatlara inmediklerini, sadece tesirlerle bağlanıp yine bu tesirlerin kesilmesiyle ayrıldıklarını unutmamak gerekir.
Varlıklarda ortaya çıkan ruhlara ait bir içgüdü, sonsuzluk kadar uzun süren safhalar içinde açılarak sezgilere ve sonra idraklere dönüşmektedir. Ruhlar, varlıklardaki bu idraklerin birleşmesiyle yani en son ve en yüksek idrak vahdeti ile kainatı idare etmektedirler. Ve ruhlar, varlıklarını kullanarak kainatı idare etmeye başladıkları zaman tekamülleri tamamlanmış olmaktadır.
Üniteye ulaşan varlıklar, kainata yeni gelen ruhlara elini uzatmakta ve yardım etmektedirler. Yeni gelenler de sonsuz zamanlar içinde kainatı meydana getiren alemlerin tecrübelerini kazanıp üniteye ulaştıkça, önceki ruhlar varlıklarını terk edip daha yüksek kainatlarda diğer sonsuz tekamül ihtiyaçlarını karşılamaya devam etmektedirler.
Fakat üniteye yeni ulaşmış olanlar da öncekilerin yaptığı gibi yine kainata yeni gelen ruhlara ellerini uzatmakta ve yardım etmektedirler. Kısaca, kainatlar üstüne ait prensiplerle yürüyen bu kainattaki ruhların benzer tekamül ihtiyaçları bir akış halinde karşılanmakta ve bu trafik asla durmamaktadır.
Bu kainattan sonraki veya önceki kainatlarda, ruhların hangi kabiliyetlerinin ortaya çıktığı veya çıkacağı yada, tekamül ihtiyaçlarını o kainatlarda nasıl tamamladıkları veya tamamlayacakları yada, o kainatların bizim kainatımıza göre maddi durumları veya özellikleri hakkında her hangi bir bilgi verilmemiştir.