Yüksek bilgiler yüksek sezgiler kazandırır. Yüksek sezgilerin bir sonraki adımı ise yüksek şuur ve idrakli bir hayattır. İnsanların şuurlu ve idrakli bir hayatı nasıl bildikleri de önemlidir; çünkü bu hayatın bilgi ve sezgisi, kendilerini bekleyen şuurlu ve idrakli hayata olan mesafeyi belirler.

         Yüksek bilgilerin yüksek sezgilerine ulaşabilmek için, bu bilgilerin bir senteze tabii tutulmaları şarttır. Bu bilgiler, insanlara içinde bulundukları hayatın, nerden nasıl başlayıp nasıl geliştiği ve ne çeşit bir hayata doğru sürüklendiğini açıkça anlatmaktadır.

         Fakat bir insan hayatı, basit bir hayat şekli olmayıp bir çok prensip ve mekanizmaların birlikte çalıştığı geniş ve kapsamlı bir hayattır. Dolayısıyla, bu hayatta meydana gelen hareketlerin bir prensibe ve mekanizmaya bağlı olan bilgisi, ayrıntılı olarak verilirken, yine bu hayatta meydana gelen diğer hareketlerin başka bir prensibe ve mekanizmaya bağlı olan bilgisi, insana birbirinden ayrı ve birbirinden bağımsız konu ve bilgiler gibi gelmektedir.

         Dolayısıyla geniş bir sentezin yapılabilmesi için, dünya hayanın öncesi, şimdisi, ve sonrası, hakkında ayrı ayrı verilen bilgilerin iyice anlaşılıp o bilgilere ait sezgilerin önceden kazanılmış olması gerekir.

         İnsan hayatını meydana getiren hareketlerin karmaşıklığı da mevcut hayatla sınırlı değildir. Bu hareketlerin karmaşık yapısına, zaman zaman daha evvel yaşanmış hayatın bilgisi de karışarak destek vermektedir. Bazen de, bu karmaşık yapıya bir yön verebilmek için, henüz yaşanmamış fakat sebep sonuç yasasını takip eden olay hareketlerinin bilgileri de karışarak biraz daha kapsamlı bir hale getirmektedir.

         Dünya hayatının doğuşunu ve akışını anlatan bilgilerin sezgileri, ayrı ayrı kazanıldıktan sonra, birbirinden bağımsız gibi görünen tüm bilgilerin sentezini yapmak artık kolaylaşır. Bu bilgilerin sentezi ise insanı yüksek sezgilere ulaştırır. Yüksek bir sezgiye ulaşmak, bir sonraki hayatın hazırlıklarını şuurlu olarak yapmaya başlamak demektir.

         Bir insan bedeninde neden bir akıl, fikir, göz, kulak, beyin vardır? İnsan neden acı tatlı bir sürü hayatlar yaşar? Neden bu dünyada sevdikleri, sevmedikleri veya alıştırılmış olduğu bir hayat düzeni vardır? Neden insan ağaçlarla, çiçeklerle veya hayvanlarla birlikte yaşar, onlar nedir, neden bu dünyada vardır? İnsan varlığının bu hayatla ve bu bedenlerle ilişkisi nedir?

     Oysa her insan varlığı, bu güne kadar şu anki insan bedenine uzaktan yakından hiçbir şekilde benzemeyen, hiçbir alakası bulunmayan bedenleri de kullanmıştır. Varlığın kullandığı bu türlü çeşit bedenlerin içinde, son kullandığı bedenin insan bedeni olduğu açıkça söylenmiştir. Bu demektir ki, insan varlığının bir sonraki hayatı, insanların evvelini bilmediği gibi, sonrasını da bilmediği tamamen farklı bir hayat şekli olacaktır.

         İnsan varlığının geçmişine, şimdisine, ve geleceğine ait bu bilgiler, insanlığa verildiğine göre, bunun sezgilerini kazanabilenler için, bu bilgiler paha biçilmez bir yardım niteliği taşırlar. Çünkü bu bilgilerin sentezi, bir sonraki hayatın ne şekilde sürüp gideceği hakkındaki bilgi ve sezgileri kazandırdığı için, insanlara daha bu dünyada iken ne yapmaları gerektiğini de göstermiş olmaktadır.

           Hiçbir insan bedeni bu dünyada, hiçbir insan varlığı da öbür dünyada asla bir imkan ve bir yer bulup sonsuza kadar kalamayacaktır. Bu dünyada iken yüksek alemlerin sezgilerini kazanıp sempati duyabilen bir insan varlığı, bu dünya hayatının realitelerini geride bırakarak, esiri alemlerde alışacağı yeni hayat şekilleriyle sonsuz yolculuğuna devam edip gidecektir.

         Fakat, varlığın bu sonsuz yolculuğu mutlak bir sonsuzluk olmayıp bunun da bir sonu vardır. Bu son; bir varlığın sonsuzluk kadar uzun süren zamanlardan sonra, dünya okulunu tamamlayıp yüksek bir safhaya geçmesi gibi, bu varlığı kontrol eden ruh da, sonsuzluk kadar uzun süren zamanlardan sonra kainat okulunu tamamlayacağı sonudur.

         Varlık, nasıl ki yüksek bir safhaya geçtiği zaman, geride bıraktığı safhaların özelliklerine benzemeyen yeni bir hayata başlıyor ise, ruh da kainat okulunu tamamladığı zaman, bu kainatın özelliklerine benzemeyen başka bir kainatta yeni hayatına devam eder.

         Fakat, insan varlığı için bu kainatın sonu, bu gün sonsuzluk kadar uzaktır. Çünkü, bugün dünyada yaşananlar, bir varlığın yapacağı bu uzun yolculuğunun bir hazırlığından ibarettir.