Gök yüzünde bulunan yıldızlar, gezegenler, galaksiler, yani uzayda bulunan her şey hidrojen aleminin çeşitli elemanlarıdır. Fakat, bu alemin üzerinde daha gelişmiş alemler de bulunmaktadır. 

Kainatı meydana getiren bütün alemler kainat asli maddesinden meydana getirilmiştir. Alemler, kainatın asli maddesine, yani amorf maddeye ne kadar yakın ise basitleşmekte, ne kadar uzak ise zenginliği o oranda artmaktadır. Fakat, hidrojen aleminin veya yüksek alemlerin asli maddeden uzaklaşması, fiziki olarak daha ötelerde bulunması şeklinde değil, tesirlerle asli maddenin titreşimlerinin kat kat artırılarak zengin bir hale getirilip özelliğinden uzaklaşması şeklindedir.

Yani asli madde gene bir asli maddedir, bu alemin asli maddesi bu alemin fiziki olarak dışında veya uzağında değil yine bu alemin içinde bulunmaktadır, sadece hareketlerinin tesirlerle hızlandırılması ve karmaşık hallere sokulması bu alemi asli maddenin özelliğinden uzaklaştırmıştır. Dolayısıyla diğer alemler ne asli maddeden nede hidrojen aleminden kopmuş ve uzaklarda meydana gelmiş değil, bu alemin çeşitli derecelerde geliştirilmiş alemleri olup yine bu alemin içinde bulunmaktadır. Yani alemler birbirine bağlı ve birbirinin içinde bulunmaktadır. 

Birbirine bağlı her alemin farklı zaman ve mekanları da vardır, ve ruhlara bağlı varlıklar her alemde çeşitli faaliyetlerde bulunmaktadır. 

Hidrojen alemi, varlıkları üst bir aleme hazırlayan bir alemdir. Hidrojen aleminin uzak köşelerinde, dünyadaki insanlar gibi bedenler kurup idraklerini geliştiren ve dolayısıyla kendilerine bağlı ruhların tekamül ihtiyaçlarını karşılamaya çalışan varlıklar da bulunmaktadır. 

Hidrojen aleminin dünya gibi gelişmiş elemanlarının birisi burada, diğeri yüz binlerce ışık yılı ötede olsa dahi, orada da tekamül ihtiyaçlarını tamamlamaya çalışan ruhlar aynı tekamül mekanizmalarını kullanmak zorundadırlar. 

Oradaki varlıkların, kendi gezegenlerinin özelliklerine uygun yapılar da bağlandıkları bedenler, dünyadaki insan bedenlerine benzemeseler de yaptıkları fonksiyon, dünyadaki insan bedenlerinin fonksiyonuyla aynıdır. Farklı yiyecekler, farklı giyecekler, farklı duygu ve düşünce halleri, gerçek bir ayrılığı ifade etmez, zira kainat maddelerinin hal ve şekilleri değiştiği halde temel prensipler değişmemektedir. 

O uzak yerlerdeki ruhların içgüdüleri de aynı iç güdülerdir. Bu içgüdüler orada da gelişince idrake dönüşmektedir. Belki onlar bunu başka bir isimle bilmektedir. Hidrojen aleminin şartları, yardımcı bir mekanizma olan sevginin kullanılmasını da gerekli kılar. Ne kadar uzak olursa olsun o gezegenler de, üzerinde yaşayan bedenlere bağlı varlıklarını vazife planına hazırlamaktadır. Ayrıca, dünyadaki bitki ve hayvan safhalarını bitiren varlıklar da dünyadaki tecrübelerinin devamını yine uzak gezegenlerde devam ettirmektedirler.

Her hazırlık safhasının bir başı ve sonu bulunduğu için o gezegenlerin de bir okul gibi açılıp kapanması gerekir. Fakat, gezegenler, sistemler, galaksiler birbirinden farklı olduğu için dünya okuluyla birlikte açılıp kapanması gibi bir zorunluluk da yoktur. Çünkü güneş sistemlerinden meydana gelmiş tek parça bir galaksi ve kendi içinde dünya okulu gibi vazife yapan gezegenlerin açılış ve kapanış zamanları kendi sistemlerinin hareketlerine bağlıdır.

Dolayısıyla bir çok galakside bulunan dünya gibi bir çok gezegen, bu dünyanın açılış ve kapanış zamanlarına bağlı olmadan her an açılmakta ve her an kapanmaktır. Yani hidrojen aleminden vazife planlarına her an varlık geçmektedir. Kısaca, gezegenlerden mezun olan varlıkları vazife planına hazırlamak için önce sevgi planına sevk edip sonra vazife planına uğurlayan gezegen hidrojen aleminde sadece dünyamız değildir. 

Hidrojen aleminin yüz binlerce ışık yılı uzak bir köşesinde bir gezegende, insan benzeri bir bedene bağlanıp vazife hazırlığını yapan bir varlığın, dünyadaki bir insan varlığına fiziki olarak uzaklığı ne kadardır?. Sıfır. Eğer bu varlık hidrojen aleminin zaman ve mekanına bağlı olsa ve ışık gibi hızlı gitse bile bir sürü problemler çıkardı.

Mesela dünya okulu kısa bir sonra kapanıp yeniden açılacaktır. Bunun bir devresi de yaklaşık yetmiş bin yıl sürmektedir. Dünyadan yetmiş bin ışık yılı uzak bir gezegende bedeniyle tecrübe yapan bir varlık, o tecrübesinin devamını yeni açılan bu dünyadaki bir bedene bağlanarak devam ettirmesi gereksin. Dünya okulu açılırken, aynı anda o varlık da oradaki tecrübesini bitirmiş olsun. Dünya okulu açılır açılmaz oradan kalkıp ışık hızıyla dünyaya doğru gelse, arada geçen yetmiş bin yıl içinde dünya okulu çoktan kapanmış ve belki yeniden açılmış olacaktır. 

Onun için, hidrojen aleminde tecrübeler yapan bir varlığın ışık hızından çok hızlı hareket etmesi, hatta hız ve uzaklık kavramlarının da üzerinde olması gerekir. Ve zaten kainat düzeni de böyle kurulmuştur. 

Şimdi, varlıklar, hidrojen aleminin çok üzerinde bulunan süptil alemin zaman ve mekanlarına bağlıdırlar. Bedenler de hidrojen aleminin zaman ve mekanlarına bağlıdır. Daha evvel, varlık demenin idrak demek olduğu söylenmişti. İdrak nerede bir faaliyet gösterirse varlık da orada olur denmişti. Bu varlık bize göre, binlerce ışık yılı uzak bir gezegende bir bedene bağlanırsa orada olacak, aynı varlık bu gezegende bir bedene bağlanırsa burada olacaktır. Yani bu varlık sanki düşündüğü yerde ortaya çıkmaktadır.

Varlıklarda bulunmayan, insan idrakine ait hız ve uzaklık kavramları hakkında bir sezgiye varabilmek için, maddenin oluşturulması, geliştirilmesi, ve zenginleştirilmesi esnasında, o maddelerin hareketlerine paralel bağlı zaman akışlarının nasıl kısalıp bir an haline geldiği konusundaki bilgilerin kavranılmış olması gerekir. 

Bu konudaki bilgiler, kürevi zaman ve mekan adı altında ayrıntılı olarak verilmiştir.