Dünyada her geçen gün tesirlerin arttığını ve bir ağırlığın meydana geldiğini hissedebilirsiniz. Bu, dünya devresinin sonuna yaklaşmaktan dolayı ortaya çıkan bir durumdur ve tüm bu durumları kontrol eden ve düzenleyen varlıkların bulunduğunu biliyorsunuz. Varlıkların devre sonunda görünen bazı hareketlerinin arka yüzüne bakalım.
Yalnız varlık veya yalnız insan tek olarak ele alınacak olursa ortaya çıkmış hareketlerin gerçek sebepleri yine kapalı kalacaktır. Yani gözlerinizi kapatıp her ikisini birden bir bütün olarak görebilmek gerekiyor. Zaten gerçeği de görüldüğü gibi olacaktır.
Şimdi, görünen gelişmelerin sebeplerini anlayabilmek için yine bilgiye ihtiyaç vardır, bunları basitçe ifade etmeye çalışalım. Fakat önce insan nedir, vicdan nedir, varlık nedir veya varlıklar nasıl gelişir, bu soruların cevaplarını biliyor olmanız gerekir, ve bildiğinizi varsayalım.
Bildiğiniz gibi dünya hayatında insanlık safhası vazife planına en yakın safhadır. Her insan bireysel olarak kendini vazife planına hazırlamakla sorumludur. Bu hazırlığı yaparken en büyük rehberi de vicdanıdır. Fakat her insan vicdanını rehber edinmez. Vicdanının rehberliğinden faydalanamayanlar sadece çevrenizde değil dünyanın her tarafında bulunmaktadır.
Bu gün, her insanın ulaşmış olduğu farklı bir vicdani seviye vardır ve bu seviyenin bilgileriyle hareket etmesi gerekir. Bilgiyle hareket eden insan ne yaptığını bilen insandır. Ne yaptığını bilen insan ise sorumluluk hisseden insandır. Bu dünya devresi sona ermeden önce, bu devrenin bir insana kazandırmak istediği de budur. Kısaca, her insan büyük bir yüzdeyle vicdanıyla hareket etmek mecburiyetindedir.
Eğer, bir insanda bu vicdanın denge seviyesi çok yükseklerde yer almışsa vazife planlarına yakın bulunuyor demektir. Vazife planlarına yaklaşınca oraya ait tesirleri almaya başlayacak ve doğal olarak vazife sezgisi de uyanacaktır. Bu tesirleri almaya başlayan varlığın gelişim hızı da doğal olarak artacaktır. Fakat insanda irade özgürlüğü var.
Eğer, bir devre sonunda varlık, vicdan seviyesini istenen düzeye çıkaracak gayretler içinde bulunmaz ise diğerlerine göre haklı olarak geride kalmış olacaktır. Geride kalınca onu besleyen tesirler doğal olarak yukarıdan değil farklı yerlerden gelecektir. Fakat o farklı yerlerden gelen tesirlerin arkasında yine vazifeli varlıklar bulunmaktadır. Varlığın vicdanı hangi seviyede bulunursa bulunsun yalnız bırakılmaz. Fakat bu durumunu insan, kendi özgür iradesiyle seçmiş oluyor.
Bu devre sonunda yani şimdi, her insanın kendi vicdan ve şuuruyla hareket etmesi ve kendini denetlemesi şarttır. Bu vicdani denetimin hiç kimseden hiç bir medet ummadan hem de her gün yapılması gerekir.
Kendi vicdan seviyesini özgür iradesiyle yükselten, idrakini bile bile geliştiren bu devrenin sonunda özgür kalır. İdraki gelişmiş bir insan için özgür kalıp kalmamak konusu da bir problem olmaktan çıkar.