İnsanlık safhasına ait vicdan düalitesinin, insan varlığını vazife planlarına hazırladıktan sonra, büyük vazife fonksiyonlarıyla çalışan, özelliği değişik bir tekamül düalitesi olarak vazife planlarında da devam ettiği, ve ruhların da buradan itibaren, bu tekamül düalitesiyle bu kainattaki tekamüllerini tamamladıkları belirtilmiştir.

         Dünyadaki bütün varlıkları vazife planlarına hazırlayan ve bir hazırlık mekanizması olduğu açıklanan vicdan hakkında verilen bilgilerden bazılarını kısaca ve basitçe ifade etmeye çalışalım.

         Vicdana bir birim denmiştir. Bir birimde iki zıt kutup bir arada bulunmaktadır. Bu demektir ki, bu kutuplarda yer alan unsurlar da birbirine zıt ve bir arada bulunuyor demektir. Bu mekanizma, vazifeye yönelik olarak çalıştığı için bu kutuplarda yer alan zıt unsurlardan birisi vazifeye yönelik, diğeri de onun aksi tarafına yönelik olarak birlikte bulunmaktadırlar.

         Yani her insanın idrakine göre değişen iyilik ve kötülük kavramlarına sahip değerler, vicdan mekanizmasında bir arada ve denge halinde bulunmaktadırlar. İyilik kavramlarına sahip değerler vazifeye yönelik yükseltici bir konumda iken, kötülük kavramlarına sahip değerler de bunun aksi tarafına yönelik geriletici bir konumda bulunmaktadırlar.

         İnsan ise, idrak ve irade hürriyetini kullanarak bu zıt değerlerden hangisine yönelmiş ise, vicdanının o tarafına değerler eklemiş olmaktadır. Eğer, iyilik tarafına yönelmiş ise, vazife tarafına değerler eklemiş olmaktadır. Vazife tarafı, dışarıdan değerler alınca, elbette karşı tarafın değerlerini aşmış olduğu için mevcut dengesi bozulmuş olacaktır. Mevcut denge bozulunca, iyilik tarafına eklenen değerlerin bir kısmı doğal olarak kötülük tarafına doğru akmaya başlamakta ve vicdan mekanizması artı yönde yani yükseltici yönde çalışmaya başlamaktadır.

         Bu durumda, her hangi bir denge seviyesinde bulunan bir vicdan mekanizmasının unsurları, üst taraftan değerler alınca, vicdan mekanizması bu değerleri her iki taraf arasında paylaştırmış, yani iyilik kötülük kavramlarına sahip her iki tarafın eski değerlerini eşit şekilde artırmış, ve vicdanın kendi denge seviyesi de eski denge seviyesinin bir kademe üzerine çıkmış olmaktadır.

         Dolayısı ile vicdan denge seviyesi, ancak üst unsurlarına değerler ala ala yükselmekte ve böylece vazifelerin yapıldığı safhanın eşiğine kadar gelmektedir. Yani vicdan mekanizması, insanlık safhasına adım atan bütün varlıkları vazife planlarına dünya hayatında iken hazırlamış olmaktadır.

         Varlık, yüksek alemlerde başlayan vazife planlarına katıldıktan sonra, dünyadaki bu vicdan mekanizması orada da çalışmaya devam etmekte fakat, dünyadaki vicdan mekanizmasının yerini orada büyük vazife fonksiyonlarıyla çalışan özelliği değişik bir tekamül düalitesinin aldığı, ve ruhların da artık bu tekamül düalitesiyle tekamüllerini tamamladıkları belirtilmektedir.

         Bu bilgilerden, dünya hayatının amacı olan, ve varlıkları vazifelerin başladığı safhanın eşiğine kadar getiren vicdanın, olumlu tarafına yönelerek değerler eklemenin ne kadar çok önemli ve gerekli olduğu bir kez daha anlaşılmaktadır.