Sevgi unsurunun kainat içerisinde kapsadığı alanın genişliğini ve sınırlarını görebilmek için bu konuda verilmiş olan bilgilerden bazılarını kısaca ve basitçe ifade etmeye çalışalım.

         Sevgi unsuru, sadece insanlık aleminin sınırları içerisinde kalmamaktadır. Sevginin ortaya çıkışı, insanlık aleminden daha evvelki alemlere kadar hatta bitkiler alemine kadar uzanmaktadır. Fonksiyonu ise, insanlık aleminin de içinde bulunduğu hidrojen aleminin üzerinde bulunan yarı süptil bir alemin sonuna kadar uzanmaktadır. Yani sevgi, hidrojen aleminin ilk safhalarında ortaya çıkmakta ve hidrojen alemini üst alemlere bağlayan yarı süptil bir alemi de kapsamı içine almaktadır.

         Yalnız, insanlık aleminde görülen idrak, irade, vicdan, gibi unsurların ilk halleri nasıl ki bitkiler aleminde belli belirsiz ortaya çıkmaya başlıyor ise, sevginin ilk halleri de yine bitkiler aleminde belli belirsiz ortaya çıkmaktadır.

        Yani sevgi, bitkiler aleminde bitkilerin içgüdüsel hareketleri olarak ifade edilmekte, hayvanlar aleminde kendini açıkça göstermekte ve insanlık aleminde ise ruhsal veya psikolojik her hal ve durumun oluşumlarını, yani tüm hislerin ve tutkuların oluşumlarını da kapsamı içine almaktadır. Sevgi, insanlık aleminin üzerindeki ara bir aleme ise gelişmiş halleriyle hakim olmaktadır.

         Sevginin aslı, insan idraki dışında kalmaktadır. Zira, maddenin idrak dışında kalan varyetelerinin bulunduğu gibi sevginin de idrak dışında kalan ve bilinmeyen varyetelerinin bulunduğu söylenmiştir. Fakat, sevginin bu bilinmeyen varyeteleri hidrojen aleminin üzerinde bulunan ve zaman ile mekanları dünyadakinden farklı olan yarı süptil bir alemde ortaya çıkmakta, ve oraya ulaşmış olan varlıkları daha ötelere yani vazife planlarına doğru sürüklemektedir. Oradaki varlıkların vazife planlarına katılmasıyla birlikte sevginin yarı süptil alemdeki fonksiyonu da sona ermektedir.

         Şu anda hidrojen aleminin son safhasında ve insan olarak bulunmaktayız. Dünya okulundan ve dolayısıyla hidrojen aleminden mezun olup, yarı süptil bu ara aleme geçince, varlıkları vazifeye hazırlayan sevginin bilinmeyen varyeteleriyle karşılaşacağız. Ve, bu sevgi varyeteleri varlıkları, formun çekiciliğinden kurtaracak ve dünya realitelerinden yavaş yavaş uzaklaştıracaktır.

         Kısaca sevgi, hidrojen aleminin ilk safhalarında ortaya çıkmakta, hidrojen aleminin tüm safhalarına yavaş yavaş yayılmaktadır. Sevginin, hidrojen alemi üzerindeki yarı süptil bir alemi tamamen kapsamı içine aldıktan sonra, fonksiyonu sona ermektedir.