İnsandaki idrak olayı insan beyninde, yani dünyadaki maddelerde meydana gelmektedir. Zaman ise maddelere bağlı bir kavramdır. Dolayısı ile bir idrak hangi maddelerde meydana geliyor ise, o maddelere ait zamanla ilgili bulunacaktır. Bunu biraz açalım.

          İnsanlığa verilen son bilgilere göre, ruhların tesirleriyle asli maddelere direkt olarak bağlı kaldığı ve hiçbir şey yapmadan öylece beklediği safhalar bulunmaktadır. Bu safhalarda iken kainatı idare eden ünite de tesirleriyle ruhların bağlı olduğu maddelere bağlanmış ve zıt bir kutup oluşturmuş durumdadır.

          Bu pasif safhalarda iken ruhların bağlı olduğu maddelerin hareketleri üniteden gönderilen tesirlerle zenginleştirilmektedir. Fakat bu zenginleştirme hareketleri sadece maddelerle sınırlı kalmayıp ruhların bağlı oldukları tesir kanallarından da ruhlara yansıtılmakta ve ruhların iç güdü diyebileceğimiz bir kabiliyetini harekete geçirmektedir.

          Zenginleştirilmiş hareketlerden meydana getirilen maddeler ise ilk önce hidrojen alemini meydana getirmiştir. Bu bilgiye göre, hidrojen aleminin hareketleri amorf maddeye yakın olduğu için diğer alemlere göre daha yavaş ve basit bir durumda kalmaktadır. Çünkü diğer alemler hidrojen alemini meydana getiren maddelerin tekrar tekrar geliştirilmesi sonucu meydana getirilmektedir.

          Maddeler tekrar geliştirilince, ki bu asli maddenin hareketlerinin kat kat zenginleştirilmesi demektir, bu hareketlere bağlı olan zaman kavramları da beraberinde değişmektedir.

          Ruhların ilk safhalarda asli maddelere direk bağlılığı ebedi değildir. Uzun bir zaman sonra bu bağ üniteden gönderilen tesirlerle kopartılmakta ve kat kat zenginleştirilmiş olan hareketler topluluğuna bağlanmaktadır. Fakat bu zenginleştirilmiş hareketler daha yüksek alemleri meydana getirmektedir. Yani bir insanın öz varlığı yüksek alemlerin bir kısım maddelerinden meydana getirilmiştir.

          Dolayısıyla yüksek alemlerin gelişmiş maddelerinde meydana gelen bir idrakin zaman kavramıyla ilişkisi, daha geri dünya maddelerinde meydana gelen bir insan idrakinin zaman kavramıyla ilişkisinin dışında kalacaktır. Zira ruhun harekete geçen iç güdüsü bu öz varlığa yansımış ve ruhun hidrojen alemiyle bağlantısı artık bu öz varlık aracılığı ile kurulmuştur.

          Bu öz varlıktan hidrojen alemine yansıyan bu içgüdü, yani varlığın kullandığı maddeler olan bitki, hayvan, veya insanlarda otomatik olarak ortaya çıkan bu iç güdü, hidrojen aleminde gelişerek çok uzun bir zaman içinde sezgiye ve daha sonra da idrake dönüşmektedir. İşte aslı iç güdü olan ve esas kaynağı ruha dayanan bu idrak, hidrojen alemi maddelerinde yani insan beyninde meydana gelmektedir. Onun için de insan idraki doğal olarak hidrojen alemine ait zaman kavramıyla ilgili bulunmaktadır. Daha doğrusu hidrojen alemi ve insan idraki, yüksek alemlerin ve öz varlığın idrak şemsiyesi altında kalmaktadır.

          Fakat idrakin bir önceki durumu sezgidir, henüz netleşmemiştir. İnsan yüksek alemlerin zaman ve mekanlarını idrak edememektedir fakat sezebilmektedir. Bu sezgiyi kazanmak demek, yüksek alemlere ve öz varlığın bir pırıltısı olan idrakine yaklaşmak demektir. Fakat her ne kadar dünya idrakiyle yaklaşılsa da yine de birisini terk etmeyince öbürüne kavuşmak mümkün olamamaktadır.