Bir kainat, ruhların tekamül ihtiyaçlarını karşılamak için meydana getirilmiştir. Ruhların tekamül ihtiyaçları ise, o kainatın kanun ve kurallarıyla karşılanmaktadır. Bir kainatın kanun ve kuralları ise yüksek prensiplerden doğmuştur. Yüksek prensiplerin kaynağı ise sembolik olarak bir isim verilen asli prensiptir. Asli prensip ilahi bir prensiptir. Asli prensip ve ruhlar, çeşitli kanun ve kuralları olan sonsuz kainatların üzerinde bulunmaktadır.
Asli prensip, tekamül ihtiyacında olan ruhların tekamül ihtiyaçlarını kainat içerisinde yine kendi prensiplerinden doğan kanun ve kurallarla karşılamaktadır. Asli prensibe ait iki büyük prensip bulunmaktadır. Bunlardan birisi zaman prensibi diğeri ise kader prensibidir. Kader prensibi, ruhların sonsuz tekamül ihtiyaçlarını karşılamaya uygun kainat maddelerini meydana getirmektedir. Zaman prensibi ise bu maddelerin sonsuz hareketlerine uygun zamanları meydana getirmektedir.
Zaman prensibinin bu kainattaki durumuna asli zaman denmiştir, yani kainatın zamanı asli zamandır. Kader prensibinin bu kainattaki durumuna ise mekan denmiştir. Yani kader prensibi, kainatı meydana getiren tüm alemleri ve bu alemlerin içindeki parçalarını ifade etmektedir. Kısaca, kader prensibi kainatın çok çeşitli maddelerini meydana getirmekte, zaman prensibi de bu maddelerin zamanlarını ifade etmektedir.
Ruhlar, tekamül ihtiyaçlarını, çeşitli kainat maddelerine bağlı çeşitli seviyelerdeki idraklerini kullanarak tamamlamaktadır. Bu çeşitli kainat maddelerinin kendilerine ait bir zamanı bulunmaktadır. Ruhlar hangi çeşit maddelerde idraklerini kullanıyorlar ise, doğal olarak o idrak o maddelerin zamanına bağlı bulunacaktır. Dolayısıyla kader prensibi ve asli zaman kainatta maddeleri meydana getirirken, çeşitli maddelere bağlı çeşitli idraklere göre çeşitli zamanları meydana getirmiş olarak ortaya çıkacaktır.
Yani dünya idrakine bağlı dünya zamanı ve mekanlarıyla, bunlardan yüksek olan varlıkların idraklerine bağlı kürevi zaman ve mekanların tamamı, kainat zamanını ifade eden asli zamana ve kainat maddelerini ifade eden kader prensibine bağlanmış olur.
Kainat içinde ortaya çıkan birbirinden farklı zamanlar, ruhların kullandığı idrak maddelerinin zamanı olduğu için, o idraklere bağlı zamanlar, maddelerinin hareket özelliğine göre o idraklerde, geçmiş, şimdi, gelecek, veya bu süre içerisinde bir şeyin başlaması ve sona ermesi gibi hareketlere bağlı zaman kavramları ortaya çıkmaktadır.
Kader ve zaman prensiplerinin kainat üstündeki durumları bilinmemektedir. Bu prensipler asli prensipten bir kudret olarak çıkıp kainata gelmektedir. Kainat ise organizasyon sistemleriyle yönetilmektedir. Organizasyon sistemleri ise vazifeli varlıklardan meydana gelmiştir. Bütün organizasyon sistemlerinin en tepesinde ise ünite bulunmaktadır. Ünite ise kainatla vahdet içine girmiş kudretli bir varlıklar topluluğudur. Üniteye bağlı organizasyonlar ve bu organizasyonları meydana getiren vazifeli varlıklar, yaptıkları vazifelerin özelliğine göre kadrolara ayrılmıştır. Bu noktayı biraz açalım.
Asli prensibin prensipleri, yine asli prensibe ait olan yüksek kader ve zaman prensipleriyle birlikte üniteye gelerek orada bir değerlendirmeye tabi tutulmaktadır. Bu değerlendirmenin sonucunda asli prensibin prensipleriyle kader ve zaman prensipleri tesirlere dönüşmüş olarak oradan, üniteden çıkmaktadır. Üniteden çıkan bu tesirler, asli prensibin prensiplerinin yerine getirilmesi için yani çeşitli vazifeleri yerine getirmek üzere ana kadrolara ulaştırılmaktadır.
Kainatla bir olmuş ve kainata hakim olan ünitenin altında, asli prensip, kader, ve zamandan sorumlu olan üç ana kadro bulunmaktadır. Bu kadrolar ve kendi altlarında bulunan ve hiyerarşik bir yapıya sahip olan bütün organizasyon sistemleri bir takım gibi birlikte çalışmaktadır.
Kısaca, asli prensibe ait yüksek kader prensibi, kainat içerisinde kader kadrosu altında kader mekanizmalarını çalıştırmakta ve alemleri meydana getirmektedir. Asli prensibe ait yüksek zaman prensibi, kainat içerisinde zaman kadrosu altında zaman mekanizmalarını çalıştırmakta ve bu alemlerin zamanlarını düzenlemektedir. Dolayısıyla asli prensip, ruhların tekamül ihtiyaçlarını bu iki büyük prensibiyle kainat içerisindeki kanun ve kurallarıyla karşılamış olmaktadır.