Vazife, insanların öz varlıklarının özlem duyarak yapmaya hazırlandıkları bir iştir. Öz varlık bu işe, hidrojen aleminin her türlü hayat şartlarında yaşayarak hazırlanmaktadır.

Ruhlar kutsaldır. Bir ruhun tekamülünü tamamlaması da kutsal bir olaydır. Zira bu talep, kainatların ve ruhların üzerinde bulunan ve ilahi olan asli prensipten gelmektedir. 

Ruhların tekamüllerini tamamlamasından evvel, onların hakim oldukları varlıkların geliştirilmesi de kutsal bir iştir. Bu kadar önemli ve kutsal olan bir iş hataya, kusura veya ihmalkarlığa asla açık kapı bırakmaz. Onun için bir öz varlığın, vazife safhasında yapacağı işlerin tam idrakinde olması, her türlü sorumluluğu üzerine alması ve hatta kendisini feda etmesi gerekir.

Mesela, vazife planının ilk safhalarında bir varlığa verilen ilk vazifelerden birisi, dünyada vazife planına hazırlanmakta olan bir insan varlığının hami varlığı olması, yani onun yardımcı varlığı olmasıdır. 

Dünyada vazife yapmaya heveslenmiş bir insana; hiç ısınamadığı bir ırkın insanı için, veya sevmediği bir akrabası için, ‘onun yardımcı varlığı ol’ vazifesi teklif edildiği zaman o, orada durur. Sevdiği ırktan birinin veya sevdiği bir akrabasının yardımcı varlığı olmayı tercih eder. İşte bu insanın içinde bulunduğu durum, vazife planının işlerini aksatır ve vazife planına girmesine engel teşkil eder. Onun için, dünyadaki bu insan ne kadar hevesli olursa olsun, ona böyle büyük sorumluluk isteyen ciddi bir vazife verilmez. 

Bu şuur ve idrak sahibi insanın, dünya hayatında epey bir yol kat edip iyi ile kötüyü bilgi ve idrakiyle birleştirmesi gerekir. İnsanlar dünyada vazife planlarının ancak, hazırlık tatbikatlarını yapabilirler.

Vazife planındaki işler, her varlığın kolayca benimseyip yapabileceği işler değildir. Varlığın on binlerce yıldan beri alışmış olduğu bir hazırlık sistemi vardır. Vazife planlarında ise bu sistem başka türlü çalışmaktadır. 

Dolayısıyla hidrojen aleminde tecrübelerini tamamlayan varlıklar, vazife planlarına geçiş yapmak için, ara bir aleme daha gitmektedirler. Çünkü bu iki alem birbirinden tamamen farklı olduğu için, iki alem arasındaki uyumu bu ara alem sağlamaktadır. Bu ara aleme sevgi alemi veya sevgi planı denmiştir.