Varlığın insan bedenini bırakmasından önce, o bedeni nasıl kurduğunu kısaca hatırlatalım. Varlık, binlerce beyin hücresi varlığının manyetik alanlarına tesirler gönderir. Diğer varlıkların yardımlarıyla onların dünyada beden kurmalarını sağlar. Kurulan bu hücre bedenler sadece beyin organını oluşturur. Beyni oluşturan bu önder hücreler, sinir sistemini de kurar. Bu yoldan uzanarak diğer organları da oluştururlar. Birçok organ oluşmaya başlayınca, yani beyin hücrelerinin faaliyeti yoğunlaşınca, varlık, bu beyin hücrelerinin varlıklarının manyetik alanına gönderdiği tesirleri artırır.
Beden doğunca hücre varlıklarına hakimiyeti tam olur. Ruhtan gelen tesirler, burada, insan bedenini yöneten varlığın idraki noktada serbest kalan kısmına gelir. Oradan da, varlığın, hücre varlıklarının manyetik alanına bağlandığı tesir kanallarından geçerek hücre varlıklarına gelir. Hücre varlıklarından da, onların bedenleri olan hücrelere iner ve bu hücrelerin kurmuş olduğu sinir yollarını takip eder. Beyin hücrelerinin, sinir yollarını kurarak meydana getirdiği diğer organlara da, bu sinir yollarından ulaşarak tüm organlara ve onların her zerresine ulaşır. Bu yolla tüm beden tam olarak hakimiyet altına alınmış olur.
Varlık, bir bedeni hakimiyeti altına alınca yapması gereken bir görevi vardır, ve bu görevini bitirmeden bu bedeni asla terk etmez. Görevini bitirince de o bedeni hiçbir güç yaşatamaz. Bu varlığın ve tüm varlıkların bir tek esas görevleri vardır. O da, ruhların maddelerle olan tekamül ihtiyaçlarını yerine getirmektir. Ruhların tekamül ihtiyacı varlıkların kurduğu bir tek bedenle sağlanamaz. Bu bedenlenmeler hiyerarşik bir sıra takip ederek gider.
Varlık, kurmuş olduğu bedenle yapması gereken görevlerini bitirmeye başlarken, beyin hücresi varlıklarına gönderdiği tesirlerini yavaş yavaş azaltır. Bu tesirlerden kurtulmaya başlayan beyin hücresi varlıklarının bazıları, bedenlerini teker teker bırakarak ayrılır. Bu hücrelerin bedende yaptığı görevler de sona erdiği için beden bozulmaya başlar. Hepsinin ayrılması bedendeki tüm fonksiyonları durdurur ve hücreler dağılır. Bunun dış görünüşü ölümdür. Varlığın bedeni bırakmayıp yaşatmaya devam etmesi bir sonraki safha için engel demektir. Bu varlığın gelişimini kontrol eden ve bunları bilen yardımcı varlıklar, bedeni terk ederken de yardım ederler. Hastalıklar, kazalar, doğal afetler, intiharlar hariç, varlığı bir sonraki safhaya hazırlayan olaylardır. Bedenlerini terk eden hücre varlıkları hemen çekip gitmezler. Artık bir bedenleri yoktur fakat, manyetik alanlarına gönderilen az miktardaki tesir dağılıp gitmelerini engeller ve hepsini bir arada tutar. Bundan sonra varlığın yapacağı iş, bu dünya bedeniyle bu dünya hayatında kazandıklarının üzerine kurulacaktır. Burada gelen giden her türlü tesir, yapılan her iş, ünitenin tesirleriyle kontrol edilir.
Bu bilginin birçok ayrıntılarını ve daha birçoklarını, büyük vazife planının, dünya için vazifeli olan kısmının dünyaya bir hediyesi olan, İlahi Nizam ve Kainat, adlı kitapda bulabilirsiniz.