Verilen son bilgilere göre bu gün dünya, her zaman tekrar ettiği büyük devrelerinden birinin sonuna sessizce yaklaşırken, insan varlıkları da onun sayesinde yoğun bir tempoyla vazife hazırlıklarını bitirmeye çalışmaktadırlar. İnsanlar dünya okulunu bitirdikten sonra önce sevgi planına geçmekte ve oradan da vazife planlarına katılmaktadırlar.
Bir çok insan, bu gün dünyada bir yabancıyla yan yana gelip uyum içinde birlikte oturamaz iken, bu insanlar günün birinde nasıl birbirleriyle vahdet içine girip de vazife yapacaklarını merak eden kimseler bulunmaktadır. Bunun cevabı, o insanlar hiçbir zaman bu dünyada bir vahdet içine girmeyecekler ve vazife de yapmayacaklar fakat, bir gün dünya okulunu bitirdikten ve sevgi planına geçtikten sonra, o alem bu iki yabancıyı birbirine yabancı yapan özelliklerinin üzerine çıkartacak ve o zaman artık arada bir yabancılıkları kalmayacaktır.
Bu gün, insanlık alemini tamamlamış olan varlıklar dahi vazife planlarına hemen uyum sağlayamamaktadırlar. Çünkü vazife planlarında hem sistem farklı hem de prensipleri kesin ve tam bir teslimiyeti gerektirmektedir.
Fakat bu teslimiyet ricayla değil açık bir şuur ve idrakle, yani ilahi nitelik taşıyan ruhların kainat maddelerine niçin bağlı olduklarını ve bu maddelerle ne yapmaya çalıştıklarını tam olarak idrak etmiş olması, onlara yardımcı olmak için bağlı olduğu her nesi varsa sonsuza dek feda etmiş olması, hiçbir endişe taşımadan kendisini kendi isteğiyle vazifeye adamış olması gerekmektedir ki, bu durumlara da onu sevgi planı hazırlamaktadır.
Dünyada yaşayan bir insan, bu bilgilerden vazife planlarındaki bu şartları ve değişmez prensipleri az çok sezebilir. Zaten verilen bilgilerde de dünyadaki bir insanın bu vazife planlarının sadece sezgilerine ulaşması gerektiği söylenmiştir, çünkü bu onun kesin bir geleceğidir.
Vazife sezgisini dünyada iken gerçekten kazanmış olanlar dünya okulunu bitirmeye aday varlıklar olmaktadır. Fakat, bu insan varlıkları sevgi planına geçtiği zaman yarı süptil alemin zaman ve mekan şartları içerisine girmektedirler.
Vazife planlarındaki hayat ne sevgi planındaki hayata nede dünyadaki hayata benzemektedir. Belki, varlıkların dünyadaki vazife hazırlığının, vazife planlarındaki vazife yapmayla ilgili benzer tarafları bulunabilir fakat sevgi planı, vazife planlarına doğru sürükleyici özelliğiyle birini diğerine bağlayan daha farklı bir hayat olmaktadır.
Bir varlık, meydana getirildiği ilk andan itibaren buradaki sevgi planına gelene kadar, daima hidrojen alemi maddelerinin manyetik alanlarına bağlanarak kendisini geliştirmiş ve aradan sonsuzluk kadar uzun bir zaman geçmiştir. Onun için bu varlık, sevgi planına adım atar atmaz geçmişteki bu bedene bağlanma alışkanlığıyla sevgi planındaki bir kısım yarı süptil maddeye de hakim olmakta, ve onu bir beden gibi kullanıp orada yaşamaya devam etmektedir.
Bu plana sevgi planı denilmesinin sebebi, bu alemin giriş kapısından çıkış kapısına doğru akan sevgi enerjilerinin oradaki tüm hayatı etkisi altına almış olmasıdır. Bu kapıdan içeri adım atan her varlık binlerce yıl bu alemde sevgi içinde yaşayabilir ve hiç kimse de onun bu hayatına karışmaz.
Fakat, sevgi planının vazife planlarına doğru sürükleyen bir özelliği bulunmaktadır. Yani varlık sevgi planında sevgi içinde yaşarken onun bu sevgisi her geçen gün artmaktadır. Fakat sevgisi artarken aynı zamanda idraki de gelişmektedir, zira düalite prensibi orada da çalışmaktadır. İdrak gelişirken aynı zamanda süptil alemin zaman ve mekan şartlarına da yaklaşmaktadır.
Vazife planlarının eşiğine yaklaşmış olan bu varlık öyle bir idrak genişliğine ulaşmaktadır ki, ruhların kainat maddelerine neden bağlı olduklarını ve ne yapmaya çalıştıklarını tam olarak idrak edip ciddi bir şekilde sorumluluk duymaya başlamaktadır. Ruhlara hizmet etmenin gerçekten bir vazife olduğunu o seviyedeki her varlık anlamakta ve içten içe kendilerini hazırlamaya başlamaktadırlar.
Fakat, vazife planlarında uyulması gereken şartlar bulunmaktadır çünkü orada sistem farklı çalışmaktadır. Vazife planlarındaki varlıkların bir bedenleri bulunmamaktadır. Bu varlıkların vazife planlarına katılabilmeleri için sevgi planında sahip oldukları bedenlerini terk etmeleri gerekmektedir.
Sevgi planı sadece tek bir varlık için meydana getirilmiş değildir, orada sevgi planının sonuna gelmiş daha binlerce varlık bulunmaktadır. Bu varlık, diğerlerini tanımamaktadır fakat neden orada olduklarını ve o seviyelere nasıl gelmiş olduklarını bilmektedir. Onlar da bu varlığın neden ve nasıl buraya gelmiş olduğunu bilmektedirler. İdrakler eşit seviyelere yaklaşmış ve artık orada kimse kimseye bir yabancı gözüyle bakamamaktadır zira, sevgi planının sonuna doğru varlıkların kişisellikleri geride kalmakta ve ilahi nitelik taşıyan ruhların kainatta her ne ihtiyaçları varsa onların karşılanması öne çıkmaktadır.
İdrakleri eşit derecelerde gelişmiş olan üç beş varlık, bedenlerini sevgi planında terk ederek kendi istekleriyle bir vahdet içerisine girerler ve sevgi planından vazife planı sahalarına doğru sessizce geçiş yaparlar. Artık onlar tek bir varlıkmış gibi olurlar, ve sonsuz vazife planlarının vazife yapmaya hazır hale getirmiş olduğu en küçük bir organizasyon gurubunu meydana getirmiş olurlar.