Ruhlar doğrudan doğruya değil, tesirleriyle ve varlıklar aracılığı ile insan bedenlerine bağlanabilmektedirler. Bir ruhun neden iki veya daha fazla insan bedenine aynı anda bağlanmadığını veya aynı anda birden fazla insan bedeni meydana getirmediğini son realite bilgilerinden çıkan sonuçlara göre kısaca ve basitçe ifade etmeye çalışalım.
1- Kainatlar üstüne ait ruhlar, bu kainat maddelerine ilk uyum süreçlerini tamamladıktan sonra, yani pasif tekamül safhalarını tamamladıktan sonra, her biri iki veya daha fazla varlığa değil, her biri ayrı ayrı birer varlığa tesirleriyle bağlanmaktadırlar. Yani ruhlar kainat içerisinde bizzat bulunmamaktadırlar.
2- Varlıklarda ortaya çıkan idrak, irade, şuur gibi, maddelere ait olmayan ifadeler ve ihtiyaçlar, o varlıklara bağlı ruhların kendilerinden yansımaktadır.
3- Bu alemin çeşitli safhalarını tamamlayarak insanlık safhasına kadar gelen ruhlar, sahip oldukları süptil madde topluluklarının, yani bir araç olarak kullandıkları varlıklarının, yaklaşık yüzde doksanını bir insan bedenini yönetebilmek için kullanmaktadırlar.
4- Varlıklar, ve dolayısı ile ruhlar, dünyadaki insan bedenlerini doğrudan doğruya değil, beyin hücreleri varlıkları gibi daha alt safhalardaki varlıkları birer araç olarak kullanmakta ve meydana getirdikleri beyin merkezleri kanallarıyla yönetebilmektedirler. Yani ruhların kainatlar üstünden kalkıp bizzat kainatlar içerisine girmediği gibi, insan varlıkları da bulundukları yüksek alemlerden kalkıp bizzat insan bedenlerinin içerisine girmemektedirler.
5- İnsan varlığının hakimiyeti altında bulunan beyin hücreleri varlıkları, kendilerine gönderilen tesirler doğrultusunda, ancak yardımcı varlıkların yardımlarıyla kendi bedenleri olan beyin hücrelerini kurabilmekte ve ilk önce beyinde bir idare merkezi oluşturmaktadırlar. Yani bir insan varlığı tek başına dünyada bir insan bedeni meydana getirememektedir.
6- İnsan varlığının hakimiyeti altında bulunan beyin hücreleri varlıkları, çeşitli tesirler altında kalarak veya guruplara ayrılarak aynı anda dünyanın bir başka yerinde daha başka bir beyin merkezini daha meydana getirememektedirler. Yani bir varlık ve dolayısı ile bir ruh, iki veya daha fazla insan bedenine aynı anda bağlanamamaktadır.
7- İnsan varlığı, dünyadaki bir bedeni kendi şuur ve idrakiyle yönetmektedir. İnsan varlığı, insan beyninde bir merkez oluşturan hücre varlıklarını hakimiyeti altında tutarken, şuurunun bir kısmı dışarıya yansımakta ve bu dışarıya yansıyan şuur da, o varlığın dünyadaki şuuru, yani bir insan beyninde ortaya çıkan şuur olmaktadır.
8- Beyin hücreleri varlıklarının meydana getirdiği beyin merkezinde meydana gelen tüm faaliyetler, insan varlığının kontrolü altında bulunmaktadır. Beyin merkezinde molekül hareketleri olarak ortaya çıkan idrak ise, varlığın kendi süptil idrakinden ayrı olarak meydana gelmekte ve o varlığın dünyadaki idraki, yani bir insan beyninde ortaya çıkan idrak olmaktadır.
9- İnsan ise, sahip olduğu tüm bu şuur ve idrakiyle, yüksek alemlere ait olan bir varlığı ve dolayısıyla o varlığa hakim olan kainatlar üstü bir ruhu bu dünyada şahsen temsil etmekte ve burada irade hürriyetine sahip olarak bulunmaktadır. Yani kainatlar üstüne ait bir ruhun dünyada insan olarak iki veya daha fazla temsilcisi bulunmamaktadır.
İnsanlık safhasının bütün varlıkları, dünyadaki bedenlerine bağlanmadan önce, vazifeli yardımcı varlıklarının yardımlarıyla dünyaya ait kişisel hayat planları hazırlamakta ve bu kişisel hayat planları da meydana getirdikleri toplumsal plan içerisinde yerlerini almış olarak bulunmaktadır.
Varlıkların, dünyaya ait kişisel hayat planları yüksek alemlerde hazırlanırken, ruhların o seviyedeki tekamül ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla, varlıklar arasında kurulan iş birliği ve sevgi bağları aşağıya yansıyınca, yani bu varlıklar dünyada birer bedene bağlanınca, o bedenli varlıklar yani insanlar, diğer bir insanı aynı ruhun parçasıymış gibi görmekte ve kendilerini birbirlerine çok yakın bulmaktadırlar.
Bununla birlikte ve gerektiği takdirde, vazifeli yardımcı varlıkların yardımlarıyla da dünyadaki insanlar arasında ayrıca sempati veya antipati kurulmaktadır.
Fakat, her ne kadar bir insan diğer bir insana karşı aşırı derecede bir yakınlık duysa da, son realite bilgilerinden çıkan sonuçlara göre, bir ruhun iki veya daha fazla insan bedenine aynı anda bağlanmadığı, bütün insanlık safhası boyunca farklı mekan ve zamanlarda ve her defasında, ruhların aynı varlıklarını kullanarak tek bir bedene bağlandıkları ve planlarını uyguladıktan sonra da kazançlarıyla ayrıldıkları sonucu ortaya çıkmaktadır.