Sebep sonuç yasasına bağlı olarak meydana gelen veya getirilen çeşitli olaylar içinde yaşamak, insanların dünya realitelerini meydana getirmekte ve bu realiteler de o insanların dünya hayatlarının sonunda öz varlıklarının öz bilgilerini artırmaktadır. Fakat, varlıkların öz bilgileri tek bir dünya hayatıyla veya tek bir dünya realitesiyle ruha hizmet edecek bir düzeye ulaşamamaktadır.
Dolayısıyla varlıklar, öz bilgilerini makul bir düzeye ulaştırabilmek için, aşağıdan yukarıya doğru bir sıra takip eden ve tek bir realiteymiş gibi kabul edilen, birbirinden farklı dünya realitelerini ayrı ayrı yaşamak zorunda kalmaktadırlar. Bunun için de varlıklar, her realite için yeni bir dünya hayatı planı hazırlamakta ve yüzlerce kez bedenlere bağlanmaktadırlar, yani dünyaya doğmaktadırlar.
Varlıkların dünyaya doğuşları nasıl ki vazifeli varlıkların yardımlarıyla gerçekleşiyor ise, bu varlıkların dünyadan ayrılışları da yine vazifeli varlıkların yardımlarıyla gerçekleşmektedir.
Bedenlerini terk eden bütün varlıklar, sahip oldukları o anki dünya realiteleriyle yalnız kalmakta ve serbest çalışan vicdan mekanizmasıyla son dünya realitelerini bu yalnızlık ortamında öz bilgilere dönüştürmektedirler, yani kendilerine mal etmektedirler.
Her yeni dünya devresi başında yola çıkan bütün varlıklar, o devrenin sonuna kadar her yeni bedene bağlanışlarında, mevcut öz bilgilerinin devamını sağlayacak büyük imkanlara ve avantajlara sahip olmaktadırlar.
Tek bir dünya devresi içinde irade hürriyetiyle gösterilen çaba ve gayretler, her ne kadar varlıklar arasındaki tekamül farklarını ortaya koysa da, bu varlıkların öz bilgi miktarı çeşitli zaman ve mekanlar içinde çeşitli bedenlere bağlanarak istenen düzeye ancak on binlerce yıl içinde ulaşabilmektedir.
Fakat, varlıklar dünyaya ait hayat planlarını kendilerine ait zaman ve mekan şartları içerisinde, kendi şuur ve idrakleriyle hazırlamaktadırlar. Bu varlıklar, dünyada bir insan bedenine bağlanırlarken, kendi zaman ve mekan şartlarından uzaklaşıp dünya zaman ve mekan şartları içerisine girmektedirler. Dünya zaman ve mekan şartlarında ortaya çıkan şuur ve idrak, varlığın kendi alemindeki şuur ve idrakinden farklıdır.
Vazifeli planlar tarafından açıkça görülen ve bilinen bütün varlıkların ışıldayan zenginlikleri ise, şuur altlarında öz bilgi sentezleri halinde birikmiş bulunmaktadır. Fakat, şuur altı ve zenginlikleri zaman ve mekan şartlarından dolayı insan şuurunun ve realitesinin ötesinde bulunmaktadır.
Varlıkların, dünya zaman ve mekan şartları içerisine girmeleri ve zenginliklerinin arka planda kalması, insan için bir dezavantaj olarak değerlendirilebilir. Fakat, her ne kadar bunların arka planda kalması bir dezavantaj olarak değerlendirilse de, varlıkların öz bilgilerinin bu alemin maddeleri ile düzenli ve sağlıklı bir şekilde artırılıp yolcu edilebilmeleri için büyük bir düzen kurulmuştur. Ve bu büyük düzen, sayısı bilinmeyen vazifeli varlıklar tarafından kusursuz olarak yürütülmektedir.