Irkların ortaya çıkışı, dünyanın ilk zamanlarına doğru daha insanların köy kasaba kurmaya akıl erdiremedikleri zamanlara kadar uzanır. O zamanın insanlarının yemek, içmek, barınmak, çoğalmak, gibi zorunlu ihtiyaçların dışında fazla bir şeye ihtiyaçları yoktu. Herkes kendisi için veya ailesi için yaşıyordu, onun için bir toplum hayatı da yoktu. O zamanlarda yaşayan insan- ların vicdan dengeleri de çok aşağılardaydı. Nefsaniyet sahası içindeydi ve idraksizceydi. İdrakler daha çok otomatik sezgi seviyesindeydi.

İnsanlık alemine geçmeden önceki hayatların alışkanlıklarına daha yakındı. Fakat kazanılan bu alışkanlıkla, yani idrakleriyle bedenlerine müdahale edip de kendilerini geliştiremiyorlardı. Eğer bir müdahale yapılmazsa bu insanların idrakleri de, nefsaniyet içinde kalmış vicdanları da hep bu seviyelerde kalacak, ve bir gelişme gösteremeyecekti.

Vazifeli varlıklar bu insanların idraklerine bireysel olarak tesirler gönderip müdahale ettiler, daha doğrusu yönlendirici tesirler gönderdiler. İnsan halinde yaşarken görgü ve tecrübeleri de yönlendirilmiş idrakleri harekete geçirdi. Bu tecrübelerle birlikte idrakler de gelişmeye başlamış oldu. Daha önce içgüdüler tüm insanlarda aynı seviyelerde idi. İdraklere müdahale yapılınca, görgü ve tecrübeler de artınca, bu tecrübelerle idrakler artık müdahale yapılmadan, kendi kendilerini geliştirmeye başladılar. İdrak gelişerek sezgi dediğimiz hale geldi. İnsan içgüdüleriyle değil artık sezgileriyle hareket etmeye başladı. En basitinden, birisi size bir şey söylemek ister söyleyemez, fakat siz, onun size bir şey söylemek istediğini hemen sezersiniz.

İçgüdüleriyle hareket edenler de, zamanla gelişti ve sezgiyle hareket etmeye başladılar. İn- sanlıktaki sezgi devri de aynı zamanlarda ortaya çıkmış oldu. Sezgi devrinin ortaya çıkmasıyla, toplumsal hayatın ortaya çıkma zamanlarında, idraklerin gelişimlerine paralel olarak, ve aynı zamanda bu farklı gelişimlerin sonuçlarına bağlı olarak, farklılıklar, bölünmeler, gruplar meydana geldi. Ve hepsi, kendi aralarında birleştiler ve organize olma ihtiyaçları ortaya çıktı.

İhtiyaçlar arttı ve zenginleşti, ilk devrelere ait bedenler arasındaki benzerlikler ve idraklerin içeriğindeki benzerlikler de ortadan kalktı. Zamanla gelişen ve artan bu farklı durumlar artık küçük farklarla değil, büyük değer farklarıyla ayrıldılar. Otomatik olarak ortaya çıkan bu topluluklara da bazı insanlar, o topluluğun o zamandaki ihtiyaçlarına göre önderlik etmeye başladı, ve bunlar da yapılan yardımlarla genişleyerek bu günkü daha büyük idrakli toplulukların ve ırkların ilki oldular.

İdraklerin, bedenler üzerinde yapmış oldukları çeşitli şekiller ve değişmeler, önce o idrake yapılan yardım, ve arkasından doğal ve coğrafi şartların müdahalesiyle, bedenlerde ve id- raklerde meydana gelen farklılaşmalar ve gruplaşmalar, o insanlar arasındaki farkları, yani ırkları meydana getirmiştir.

Kısaca ırklar, yukarıdan idrake bir tesirin gelipte bedeni ve idraki değişikliğe uğratmasından daha çok, çevreden gelen tesirlerin bedeni ve idraki değişikliğe uğratmasıyla oluşmuştur. Eğer müdahale sayılan yardımcı tesirler gelmeseydi ne toplum meydana gelirdi ne de idraklerde bir ışıltı ortaya çıkardı, ilkel yaşam devam ederdi. Ve bu da, varlıkların gelişimlerinin önünde bir engel olarak kalırdı, halbuki insanların dünyaya gelmelerinin sebebi, vazife planlarına çıkmak için gerekli olan hazırlıkları yapmaktır. Bu hazırlığı insanların adına kimse yapmaz. Fakat, bu hazırlıklara engel olabilecek herşey, insanların özgür iradelerine müdahale etmeden, sadece yollarını açmak için, yardım etmek için, yüksek vazife planlarının izniyle yapılması gerekirdi, ve de öyle yapılmıştır.

Dünyadaki tüm ırklar, varlığın, vazife planına hazırlanmak için seçtiği ve ihtiyaç duyduğu dünyaki araçlarıdır, ve her türlü rengi, gelişimi, değişimi, vazifeli varlıkların kontrolü altındadır.

Bu bilginin birçok ayrıntılarını ve daha birçoklarını, büyük vazife planının, dünya için vazifeli olan kısmının dünyaya bir hediyesi olan, İlahi Nizam ve Kainat, adlı kitapda bulabilirsiniz.