Kainat bir organizasyondur. Birçok organı birden idare eden, birçok organın hepsine birden bir ışık gönderen bir organ, bir organizatördür. Bu, organizatör olan organ da, daha yukarıda bulunan bir organizatörün organlarından biri durumunda kalır. Bu bir organizasyondur. İnsanların sezebilecekleri organizasyon sistemleri bu şekilde çalışanlardır. Ve bunlar da belirli bir safhadan başlayıp belirli bir safhaya kadar devam eder, ve bu son safha da ünitedir.
Bunların alt ve üstünde devam eden organizasyon sistemleri insan idraki dışında kalır. Hidrojen atomu safhasından önceki organizatör organ ilişkileri de insan idraki dışında kalır, fakat büyük kainat organizasyonunun dışında değildir.
Organizasyon sistemleri son safhaya yaklaştıkça, yani üniteye yaklaştıkça, idrakler, özgürlükler ve sorumluluklar da o oranda genişler ve artar. Varlıkların idrakleri çok yakınlaşır ve arada bir fark kalmaz olur. İdrakler ve sorumluluklar birbirinin hizasına kadar yükselince, aslında yükselmezler kapsama alanları genişler ve birbirine geçer, arada bir fark kalamayacağı için organizatör organ ilişkileri biter ve kaybolur. O zaman, organizatör organ ilişkileri olmadan, insan aklının alamayacağı tek ve büyük bir organizasyon birliği içinde devam eder.
Tüm organizasyon sistemleri yüksek prensiplerin kanun ve kuralları dahilinde meydana gelir. Vazife organizasyonlarına, hidrojen atomu safhasından sonra başlayan organizasyonların varlıkları hemen katılamazlar. Onlara bir görev verilmez. İdrakleri sorumluluk alacak kadar gelişmemiştir. Bu varlıkların vazife organizasyonlarına hazırlıkları ilk defa bitki safhasında, otomatik mekanik içgüdülerle meydana getirdikleri topluluk hayatıyla başlar. Bu topluluklar varlıkların hayatları ilerledikçe gelişir. Ağaca duvara tırmanan, sinekleri yakalamaya çalışan bitkilerin bu davranış şekillerini yeni bir anlayışla incelemek gerekir.
Hayvanlarda bu topluluklar apaçık ortadadır. Karınca toplulukları, arılar, göçmen kuşlar, sürüler halinde yaşayan hayvanların bir topluluk meydana getirdiğini ve otomatik olarak yaşadıklarını görüyor ve biliyorsunuz. Fakat bunların, insan hayatındaki toplumsal planlara aday olan varlıkların programlı hazırlanışları olduklarını bilmiyorsunuz. Bu varlıklar büyük vazife organizasyonlarına henüz dahil değildirler. Vazife organizasyonları, tekamülün daha ileri safhalarında bulunan varlıkların dahil oldukları bir organizasyondur. Vazife planı varlıkları, idraksiz, hatta yarı idrakli varlıkların vazife planlarına hazırlanabilmeleri için onlara yardım ederler. Çok uzun süren bu yardımların sonucunda, insanların biraz otomatik, biraz yarı idrakli olan topluluk hayatları başlar. Burada artık vazife organizasyonlarına katılmanın en yakın hazırlıkları yapılır. İnsan hayatının amacı da gerekli olan bu hazırlıkları bitirmesidir.
Bundan başka, organizasyon sistemlerine örnek olarak, bir insanı idare eden özvarlığın da o insan bedeniyle bir organizatör organ olma durumu vardır. Özvarlık, insanın sinir sistemi hücrelerinin manyetik alanına hakim olup o hücrelerle bütün organizmayı idare eder. Burada özvarlık organizatör, beden ise organizmadır.
Organizasyon sistemleri nasıl çalışır?
Vazife planlarında, vazife idrakine varmış varlıkların liyakatlerine göre birbirinden farklı derecelerde grublaşmalar, kadrolaşmalar ve organizasyonlar meydana gelir. Bu liyakat, yani hak etme ve derece farkları, kadroları birbirinden ayırır ve hiyerarşiyi meydana getirir. Bunlar, birbirinin düzenleyicisi, denetleyicisi ve yardımcısı halinde birbirlerine bağlıdırlar. Organize olmuş bu kadroların yapacakları işler arasında, yüksek prensiplere göre, varlıkların tekamüllerine hizmet etmek, onlar için maddi ortamlar hazırlamak, henüz otomatik kademelerde bulunanlara yardım etmek, gibi sonsuz faaliyetler vardır. Organizasyonlar bütün bu faaliyetleri, üniteden çıkıp organizatör organ düzeni içinde aşağılara doğru yayılan ve kendilerine verilen direktiflere göre yerine getirirler. Vazife planı da hidrojen safhasının bitirilişinden sonra başlar. Şu an insanlar hidrojen safhasının son aşamasındadır.
Vazife organizasyonları hakkında bir fikir verebilmek için, kainat organizasyonu içinde neredeyse yok sayılabilecek durumda olan dünyaya ait mekanizmalarından birisi, bu sahada vazifeli olan bir grup idarecisi tarafından alınmıştır. Aşağıdaki satırlar, daha yüksek vazife planlarının izniyle, dünya işleri düzeninde çalışan teknik idare grubunun idarecisi, vazifeli bir plan tarafından dünyaya ilk defa verilmiş ve bu konuya ait yüksek bilgileri içerir.
“Kainat içindeki, kainatı idare eden prensiplerin zorunluluk ve gereği olan maddi olaylar; kainattaki tekamülün malzemesini, gözlemini sağlayan unsurlardır. Türlü tekamül ihtiyaçları için, en ağır madde halinden en hafif madde haline kadar sonsuz değişmeler, bozulmalar ve şekillenmeler olur. Bu maddi değişiklikler kainatın genel idaresiyle vazifeli varlıkların direktif ve kudretleri kanalıyla ve belirli sahalarda vazifelenmiş varlıkların faaliyet ve işçiliği ile sonuçlanır. Kainatın teknik içeriğinin unsurları olan daimi değişmeler, vazifeli birçok varlığın eseridir. Fakat bu vazifelileri yönlendiren varlıklar gittikçe yükselerek ünite’deki genel sorumluluk ve kuvvetlere katılırlar. Şimdi aldığım bir direktifle, belirli değişmelerin meydana gelmesinde etken olan, onları hazırlayan varlıkların nasıl çalıştıklarını anlatacağım.
“Yüksek prensiplerin gereği olarak meydana gelmesi yakın bir değişmenin, olması gerekenin direktifi bize gelir. Zaten kainatın tekamül eden her bir varlığı için, onların ihtiyaç ve fonksiyonlarını kontrol ve tesbit eden diğer vazifeli gruplar, bu varlıkların liyakat ve ihtiyaçları derecesini ve onlar hakkında yapılması gerekenleri bize bildirirler. Yani yüksek prensiplere paralel olarak direktif veren yüksek varlıklardan başka, bize faaliyetlerimiz hakkında doğrulayıcı bilgiler veren diğer başka vazifeli gruplar da vardır.
Bir misal vereyim: Dünya hayatını yaşayan bir insan hayal ediniz. Onun tekamülü için belirli bir değişikliğe, belirli malzemeye ihtiyacı vardır. Bunu ya çalışarak kazanmıştır veya bu onun imtihanlarının, şaşkınlığının, veya fonksiyoner özelliklerinin bir gereğidir. Bu gereği ölçüp biçen, derecelendiren, zamanını ve içeriğini tayin eden grup bir başka gruptur. O grubun bize yardımı; söz konusu insan için meydana gelecek olayın özelliklerini, miktarca değerini, zamanını velhasıl bizim yapmakla sorumlu olduğumuz bütün ayrıntılarını hazırlayıp vermesidir.
Mesela o insanın hasta olması gerekiyorsa hastalığın çeşidi, hastalığın ağırlık veya hafiflik derecesi, hastalığın uzunluğu veya kısalığı, tedavi imkanları bize bildirilir. Daha ayrıntılara gireyim: Bu hastalıkta ağırlaştırıcı sebepler olması gerekiyorsa o kimsenin, imkanı az bir yere nakli, tedavi edecek doktorun teşhiste yanılması gibi konular da eksiksiz olarak verilir. Artık o bir tek kişinin bu durumundaki tekamül malzemesi için gerekirse birkaç varlık çalışacak, birisi bünyeyi hazırlayacak, bünyedeki mikropların faaliyetini temin edecek, bir diğeri doktorun fikri durumunu o belirli anda gerektiği gibi tesir altında bulunduracaktır. Bu teknik faaliyetlerin sahaları da pek çok branşlara ayrılır. Bunların arasından önemli birkaçını sayacağım.
Mesela, insanların ruh hallerini belirli form kalıplarına bağlamak, yerel, toplumsal formları kurmak ve son bir örnek vereyim, medyomları idare etmek… Bunlar gibi çoğaltılabilecek, özelliği ve önemi birbirinden farklı pek çok faaliyet branşları vardır. Bunların her biri kendi kadrosu dahilinde kendi teknikleri ile çalışırlar. Bu belirli faaliyet kadrolarının her birinin tekniği birbirinden farklıdır. Mesela, doğada meydana gelen fizik değişiklikleri yapmakla sorumlu olan grup, medyomları idare edemeyeceği gibi, medyomları idare eden grup da top- lumsal olayları kuran grubun vazifesini yerine getiremez. Zaten çalışma zeminlerinin farklı oluşu, bütün bu grupların çalışma tekniklerinin farklı olmasını gerektirir.
“Bu teknik vazifeli gruplar belirli vazifeleri yaparken birçok imkanlardan faydalanırlar. Bu imkanlar özelliği itibarıyla çok değişiktir. Bu arada size teknik kelimeler vermek imkanını bulamayacağım. Çünkü kullanılan bu kuvvet ve imkanların kelimelerle ifade edilmesi zor ve imkansızdır. Ancak, onları yakın bir manada, en uygun şekilde ifade edebilecek olan kelimeleri kullanmakla yetiniyorum.
Kullanılan kuvvetler elektromanyetik kuvvetler, mekanik kuvvetler, birçok kuvvetlerin sonucu olan biyolojik kuvvetler ve kozmik kuvvetlerdir. Bunları elde etmek için uzay imkanlarından, bedenini terk etmiş serbest varlıkların enerjilerinden, üst alemlerdeki varlıklardan yayılan enerjilerden, insanların kuvvetlerinden, bedenlilerin kuvvetlerinden (tabi onlar bunu bilmezler) ki bu bedenliler dünya içinde pek çoktur: insanlar, hayvanlar, bitkiler… gibi. İşte bütün bu imkan ve kaynaklardan elde edilen enerjiler bizim enerjimizi takviye ederek (altımızdaki) vazifelilerin de yönlendirilmesiyle belirli sonuçları meydana getirirler.
Bir cismin dengesinin bozulması, mesela rüzgar yönünün idare edilmesi (çünkü rüzgarların belirli bir istikamete yönlendirilmesiyle bazı zaman belirli bir yerde kopacak olan bir tayfunun, belirli kişilerin tekamülü için gereklidir) aynı şekilde bölgesel bir depremde, deprem için gere- ken denge değişikliğinin meydana getirilmesi… İşte bütün bunlar için gereken şartların meydana getirilmesi bu saydığım kaynaklardan yayılan enerjilerle, ve o enerjilerin belirli ve uygun değer ve şekillerde vazifelileri tarafından kullanılmasıyla meydana getirilir.”
Bu bilginin birçok ayrıntılarını ve daha birçoklarını, büyük vazife planının, dünya için vazifeli olan kısmının dünyaya bir hediyesi olan, İlahi Nizam ve Kainat, adlı kitapda bulabilirsiniz.